Kolejna noc i kolejna wczesna pobudka. Pewnym komfortem była umiejętność przebudzenia się wczesnego wieczora. Czy można było przypisać to nawykowi, czy też mocno rozrzedzonej wampirzej krwi, tego nie można było być pewnym. Czy to było jednak istotne? W żadnym razie!
Istotnym był plan na tę noc. Poprzedniej nie udało się odnieść sukcesu w rozmowie biznesowej, między innymi przez późną porę, choć możliwe, że zawiniły też inne czynniki. Tym razem jednak była szansa, że uda się poprowadzić rozmowę w bardziej pozytywnym tonie. No, a przynajmniej warto było spróbować. Do odważnych świat należał, prawda?
Adams wybrał numer, który spisał z ogłoszenia i czekał. Pierwszy sygnał, drugi… O, ktoś odebrał! Grzecznie przywitała go kobieta, brzmiąca na kogoś stosunkowo młodego. Mogła mieć od dwudziestu do czterdziestu lat na karku, raczej nie więcej. Przedstawiła się jako Susan Palmer, i w tym momencie czekała, najpewniej aż dzwoniący do niej mężczyzna przedstawi siebie oraz cel swojego telefonu.

Znalezienie miejsce na serwerownię nieco dalej od schronienia mogło, teoretycznie, zapewnić cieńkuszowi nieco bezpieczeństwa i odrobinę prywatności. Minus taki, że wymagało to większego nakładu kosztów.
Kobieta potwierdziła, że ogłoszenie jest nadal aktualne. Miało to być nieduże mieszkanie w kamienicy o metrażu podobnym do jego obecnego lokum, z tym że z nieco większym salonem i tylko jedną sypialnią. Do tego dochodziła przestrzeń piwniczna, której rozmiar był równy mniej więcej jednemu pokojowi. Było to teoretycznie dość do założenia tam serwerowni, pod warunkiem, że było tam sucho.
Miesięczny koszt wynajmu całości, zakładając udany zwrot obecnych inwestycji wampira, wyrównywałby się z przychodami. Wstępnie jednak musiałby opłacić wartość równą jednej piątej obecnych funduszy. Co więcej, umowa najmu miałaby obejmować okres minimalnie szcześciu miesięcy. Jej wcześniejsze zerwanie wiązałoby się z karą finansową.

Oczywiście, nie było sensu się spieszyć, zwłaszcza do obligowania się, by płacić przez następne pół roku za mieszkanie, którego jeszcze nie widział na oczy. Kobieta natychmiastowo odpowiedziała, mówiąc że nie ma problemu i jak najbardziej można sprawdzić mieszkanie przed podpisaniem umowy. Kobieta zwróciła uwagę na to, że wieczorami rzadko ma czas, ale postara się znaleźć chwilę w tygodniu żeby się umówić i pokazać Davidowi wnętrze.
Kiedy doszło do tematu możliwego współlokatora, Susan ujawniła swój sceptycyzm. Jej przeszłe doświadczenia zniechęciły ją do tego i preferowała poznać osobiście przyszłych najemców, co by móc ocenić, czy są to ludzie, którym warto powierzać klucze do mieszkania. Squattersów nie brakowało i nie chciała mieć u siebie bandy darmozjadów.

Brak oporów ze strony dzwoniącego, upewnił właścicielkę lokalu, że warto dać temu szansę, zwłaszcza że Adams robił w trakcie rozmowy dość dobre wrażenie. No, przynajmniej takie chłopak mógł odnieść wrażenie, sądząc po stosunkowo przyjaznym tonie kobiety, która najbliższy wolny termin miała na za dwa dni, nie później jak wczesnym wieczorem, w godzinach tuż po zachodzie słońca. Wtedy to miała pokazać Davidowi przestrzeń lokalu oraz piwnicę.

Zachary wydawał się mieć rzeczywisty zamiar zaangażować w plany snute przez Adamsa. Oczywiście, wyniesienie się z tamtej przepełnionej krwiopijcami klitki było świetnym bonusem, ale chyba faktycznie chciał zrobić coś więcej, podobnie jak jego kumpel.
Po spędzeniu pewnej ilości czasu na przeglądaniu sieci i czytaniu różnych artykułów, wreszcie nadszedł czas, by skontaktować się z Zackiem. Cienkokrwisty nie czekał długo na odebranie telefonu.
Hej David. Co tam? — Z delikatnym entuzjazmem w głosie Dorsey przywitał swojego kumpla.

No tak. Coś tam chciałeś ogarniać. — Słysząc że sprawa się ruszyła, zabrzmiał na nieco zaintrygowanego, a przynajmniej zainteresowanego tym, by posłuchać co więcej David miał do przekazania.
Okularnik wysłuchał z uwagą informacji, jakie przedstawił mu po kolei młody nieumarły, wpierw na temat samego lokalu, a następnie o terminie, kiedy możliwe było obejrzenie lokum, podczas którego kupcy mogliby ocenić, czy chcą tam właśnie zamieszkać, a właściciel z kolei, czy chce miejscówkę wynająć tej właśnie dwójce.
Nie no, to brzmi całkiem nieźle. Jakbyśmy się we dwóch złożyli, to dałoby się ze spokojem to opłacić. — Patrząc na same koszta, to dwójka lokatorów, dzieląca się po połowie kosztami, lepiej by wyszła na tym interesie, aniżeli miał to któryś z nich opłacać w pojedynkę.
Jak coś możesz na mnie liczyć. Na pewno przyjdę żeby chociaż zobaczyć jak to wygląda. — Zack zadeklarował się przynajmniej do tego, że przyjdzie i popatrzy. A co będzie dalej? To już się okaże po spotkaniu i oględzinach mieszkania.

Co dwie głowy, to nie jedna. Dobrze się zaczęło i młody nieumarły widział iskrę nadziei na powodzenie jego planu.
Wiesz co, musiałbym wpierw rzucić okiem jak to w ogóle wygląda i wtedy będziemy mogli dogadać szczegóły co do tego, jak to w ogóle podzielić. Pasuje? — Oczywiście, że nie planował zgadzać się na nic w ciemno. Jakkolwiek entuzjastycznie mógł podchodzić do samego pomysłu, tak nie był on głupi i wolał najpierw zobaczyć z czym przyjdzie mu pracować, zanim podejmie decyzję.