Spis TreŚci MIASTO CHICAGO
AMERYKA LAT DWUDZIESTYCH
|
Chicago: Mapa Miasta
#2Chicago: Miasto i Lokacje
#3Miasto i Lokacje
Chicago lat dwudziestych XX wieku jest miastem ogromnych ekonomicznych kontrastów. Większość populacji skupia się na centralnych częściach miasta, gdzie osiedla i tworzone pomiędzy nimi slumsy zamieszkane są przez grupy Niemieckich, Polskich, Irlandzkich, Włoskich i Żydowskich imigrantów oraz ich potomków, chociaż rzadko dominują je swoją ilością. Ci którzy posiadają swoje domostwa na własność, zamieszkują przeważnie liczne domy jednorodzinne porozrzucane na samych obrzeżach aglomeracji, a Gold Coast jest jedynym osiedlem rzeczywiście bogatych obywateli w okolicach śródmieścia. Wszystkie sąsiedztwa wokół Loop, nawet Lincoln Park, są jednymi z najbardziej biednych miejsc w latach dwudziestych. Przeciwnie do tego, osiedla znajdujące się poza miastem jak South Shore czy Rogers zaliczają się do najbogatszych. Miasto stanie się też wkrótce miejscem nieustannych zmagań policji oraz zorganizowanych grup przestępczych, a także licznych protestów robotników oraz imigrantów. Kasyna oraz występy na żywo stanowią trzon rozrywki, pod którymi tworzą się nielegalne pijalnie alkoholu w okresie prohibicji. Chicago jest miastem w którym po wyjściu z teatru na szerokie, przepełnione rozpycham i ekstrawagancją główne drogi miasta, wystarczy przejść niecałe dziesięć minut by trafić do brudnej, błotnistej ścieżki slumsów.
Lokacje
Far North Side
Najbardziej wysunięta na północ peryferia Chicago jest terenem licznych, otwartych parków oraz pól. Rozbite osiedla zamieszkane są licznie przez imigrantów z centralnej Europy, z czego przeważają wśród nich Niemcy, Polacy oraz Żydzi niemieckiego pochodzenia. Najbardziej wysuniętym na zachód terenem jest Orchard Place, niemiecko-amerykańska społeczność farmerów, której rozległe tereny przyciągają do siebie coraz to kolejne oka przedsiębiorców ciężkiego przemysłu. Znajduję się też tu cmentarz Rosehill, oraz liczne kompleksy magazynów umieszczonych nad brzegiem jeziora Michigan.
- Rosehill Cemetery | Sąsiedztwo 'Lincoln Square'
Northwest Side
Dzielnica ta nie jest wyjątkowo ciekawa. Liczne nieużytki i drobne zagajniki poprzecinane cmentarzami większych i mniejszych rozmiarów. Największym cmentarzem na północnej stronie Chicago jest cmentarz Elmwood, który swoją historią sięga początków osadnictwa w tym regionie. Znajdują się tu także całkiem spore enklawy imigrantów z Niemiec i Polski.
North Side
Uznawany za poprawną już część miasta Chicago, North Side jest miejscem sławnego Lincoln Parku, rozciągającego się nad brzegiem jeziora Michigan. Tutaj także znajduję sie szpital wojskowy, a także popularne miejsca popołudniowych spacerów jak Riverview Park czy Bismarck Garden. St. Michael’s Church wciąż pozostaje jednym z najstarszych budynków, a także jednym z niewielu które przetrwało Wielki Pożar. Dzielnica zamieszkana jest przez licznych obywateli irlandzkiego i polskiego pochodzenia, oraz kontrolowany przez niesławną grupę gangsterów zwaną North Side Mob.
- Speakeasy | Sąsiedztwo 'North Center'
- Lincoln Park | Sąsiedztwo 'Lincoln Park'
West Side
Jest niewątpliwie największą i jedną z najbardziej zaludnionych dzielnic Chicago. Im dalej na zachód, tym bardziej równoległe bloki ustępują osiedlom i grupą domów jednorodzinnych, a jeszcze dalej nieużytkom i magazynom oraz manufakturom. Zieloną plamą jest największy w Chicago kompleks cmentarzy nad rzeką Des Plantes, na której drugim brzegu znajdują się parki i lasy Cook County Preservation, będące największym kompleksem leśnym na terenie miasta. Pośród rozmaitych fabryk odzieżowych znajdują się tutaj jedne z najstarszych budynków w Chicago - St. Ignatius College oraz Holy Family Church, którym udało przetrwać się Wielki Pożar. W West Side żyje także najwięcej amerykanów włoskiego i sycylijskiego pochodzenia, którzy kontrolują sporą część osiedli oraz biznesów.
- Klub "La Liberté" | Główne Elizjum, Sąsiedztwo 'Near West Side'
- Kasyno | Sąsiedztwo 'Lower West Side'
Central
Dzielnica Central jest sercem publicznego życia Chicago. Znajdują się tu wysokie budynki, hotele oraz restauracje. Każdy turysta znajdzie tutaj coś dla siebie. Szare bloki poprzerywane są strefami zieleni takimi jak Grant Park czy Aromour oraz Mark White Square. Życie kulturowe także odnajduję tu swoich przedstawicieli w postaci Field Museum oraz klubu baseballowego WHITE SOX. W północnej części Central znajduję się też sławna Wieża Ciśnień, która jest jednym z niewielu budynków jakim udało się przetrwać Wielki Pożar. Jednak z tych zgliszczy powstały takie potężne giganty jak The Palmer House Hotel, będący największym hotelem w Chicago. Tutaj także znajduję się największy port na jeziorze Michigan, a wraz z nim liczne magazyny, tworzące nadbrzeżny labirynt prostokątnych hal.
- Przepompownia "Chicago Avenue Pumping Station" | Fundacja klanu Tremere, Sąsiedztwo 'Near North'
- Hotel "The Palmer House Hilton" | Elizjum, Sąsiedztwo 'The Loop'
- Teatr "Balaban and Katz Chicago Theatre" | Sąsiedztwo 'The Loop'
- Klub Dżentelmena "The Chicago Club" | Sąsiedztwo 'The Loop'
- Port | Sąsiedztwo 'The Loop'
Southwest Side
Stosunkowo mało zaludniona dzielnica, który mieści w sobie serce komunikacji kolejowej w Chicago i okolicach, w postaci Clearing Yardu. Wyjątkiem jest wschodnia część, w której znaleźć można klasyczne blokowiska skupiające w sobie przeważnie pracowników kolei. Zieloną plamą jest jeden z największych parków w Chicago, Marquette Park oraz okolice Cook County Normal School.
South Side
South Side jest przemysłowym sercem Chicago. Znane powszechnie jako “Company Town” firmy Pullmana, zawiera w sobie największe kompleksy industrialne w strefie miasta Chicago. Jednym z najbardziej charakterystycznych jest Union Stock Yards, będące centrum przemysłu rzeźniczego. Tutaj także skupiła się większość mieszkańców chińskiego pochodzenia, zasiedlając większość sąsiedztwa Armor Square. Washington Park i Oakwoods Cemetery są jedynymi zielonymi plamami wśród fabryk i blokowisk, w których żyje największa społeczność afroamerykanów Chicago.
- On Leong Merchants Association Building | Siedziba klanu Ventrue, Sąsiedztwo 'Armor Square'
Far Southwest Side
Mimo że ta dzielnica uznawana jest za część Chicago, trudno poznać to na pierwszy rzut oka. Pokryta głównie przez drobne lasy z paroma osiedlami, jest jedną z trzech najmniej zabudowanych części Chicago. Na dalekim południu znajduję się Island, osiedle położone pomiędzy dwoma wijącymi się rzekami oraz las Burr Oak, będący także jednym z najstarszych cmentarzy w tej okolicy. Najbardziej popularnym miejscem jest Evergreen Park, odwiedzanym przez bardziej miejskich obywateli Chicago chcących odpocząć od dźwięków miasta.
Far Southeast Side
Jedna z trzech najmniej zabudowanych dzielnic Chicago, Far Southeast Side charakteryzuje się przede wszystkim obecnością jeziora Calument oraz Wolf. To pierwsze często jest wyborem odpoczywających obywateli, a rzeka o tej samej nazwie wyposażona została w liczne kanały wsparte magazynami. Jezioro Wolf jest stanowczo mniej wyeksploatowane, wciąż otoczone w większości Lasem za wyjątkiem północnego i południowego brzegu, na którym utworzyły się małe osiedla. Tutaj znajdują się także magazyny i fabryki Ilinote Steel Company, osadzone na brzegu jeziora Michigan.
Autor tekstu: Zeman | Poprawki: Caine
Ameryka Lat Dwudziestych: Ludzie, Kultura i Technologia
#4Ludzie, Kultura i Technologia
Burzliwe Lata DwudziesteNiektórzy określają te czasy mianem ery jazzu, inni epoką tworzyw sztucznych. Gertruda Stein nazywała je czasami "płomiennej młodości straconego pokolenia". F. Scott Fitzgerald pisał wówczas o Wielkim Gatsbym, Henry Ford spełniał swój sen o samochodzie dla człowieka pracy, Josephine Baker szokowała swym tańcem widownię po obu stronach Atlantyku, zaś bracia Marx i Mae West oczarowywali ją na Broadwayu. Szmuglujący alkohol gangsterzy tacy jak Al Capone i Dutch Schultz urządzali strzelaniny z J. Edgarem Hooverem i Eliotem Nessem. "Normalizacja" prezydenta Warrena G. Hardinga ustępowała "pomyślnej koniukturze Coolidge'a". Rynek papierów wartościowych zwyżkował i każdy marzył, by stać się milionerem.
Choć w 1920 roku płeć piękna zyskała prawo wyborcze, symbolem owych czasów został "podlotek" – młoda kobieta zainteresowana bardziej wolnością osobistą niż działalnością polityczną. Podlotki odrzuciły biustonosze i gorsety na korzyść lekkich sukienek, włosów obciętych na "pazia", zwijanych pończoch i papierosów. W stosunku do obyczajów panujących przed Wielką Wojną niewątpliwie było to szokujące. Symbolem ery, mimo wszystko, pozostała jednak dziewczyna z przyjęcia (określana też mianem "dziecka jazzu"), która używała różu oraz szminki i jeździła na tylnym siedzeniu wozu, wraz ze swym chłopcem popijając z pękatej flaszki.
Za sprawą Cotton Clubu, położonego w nowojorskim Harlemie, biała i czarna społeczność Ameryki przynajmniej w części znalazła wspólny język. Aktualnymi gwiazdami byli Louis Armstrong i Bessie Smith. Szał nastolatków na punkcie tanga ustępował miejsca fascynacjom tańcami takimi jak charleston czy black bottom, od początku popularnymi pośród podlotków, potępianymi zaś przez konserwatywną część społeczeństwa. Dziwactwa w stylu mah-jong tylko na krótko zyskiwały popularność, wypierały je krzyżówki czy maratony tańca. Byli piloci wojskowi i pocztowi objeżdżali kraj z cyrkiem powietrznym Jennys. Wykonywali akrobacje lotnicze i zabierali na przejażdżki w otwartych kokpitach swych maszyn przerażonych pasażerów. Hollywood zaczynał kręcić setki filmów rocznie, czyniąc gwiazdy z Bustera Keatona, Lillian Gish, Douglasa Fairbanksa, Charlie Chaplina i Clary Bow.
Rozwój motoryzacji przyniósł niesłychaną swobodę młodej Ameryce. Mając zarejestrowanych do końca dekady ponad dwadzieścia trzy miliony samochodów, rząd zaangażował się w największy program budowy autostrad w historii. Kontynent pokryła sieć betonowych dróg. Błyskawicznie rosnąca liczba użytkowników odbiorników radiowych rozpoczęła nową erę łączności i mass mediów.
Ostatnim krzykiem mody stały się telefony z tarczą. Ich wprowadzenie doprowadziło do zmniejszenia liczby połączeń realizowanych przez telefonistki z centrali. Co krok pojawiały się nowe urządzenia elektryczne, jak pralki, tostery, żelazka, maszyny do prażenia kukurydzy a nawet suszarki do włosów. W ścianach domów nie było bowiem jeszcze przewodów elektrycznych zakończonych gniazdkami, większość urządzeń miała wmontowane wtyczki pasujące do standardowych oprawek od żarówek. Jednak sytuacja szybko uległa zmianie i lodówki wyparły skrzynki z lodem.
Czas ProsperityPodczas gdy Europa przeżywała ciężkie dni po zakończeniu Wielkiej Wojny, Stany Zjednoczone stały się najpomyślniej rozwijającym się mocarstwem na Ziemi. Ameryka wielce skorzystała na mobilizacji przemysłu w obliczu wojny oraz polityce rozwoju i ekonomicznej ekspansji prowadzonej przez rząd, sama niemal nie odczuwając bezpośrednich skutków działań zbrojnych. Nowy Jork stał się finansową stolicą świata, zaś jego giełda sercem lokat kapitałowych. W 1920 roku miejsce na giełdzie kosztowało 60 000 dolarów.
Niepokoje SpoŁeczneNie każdy wierzył w piękny sen, a wielu ludzi czuło się wykluczonymi z gry, bądź nie zgadzało się z regułami. Pracownicy fabryk i odlewni, górnicy, motorniczowie, tramwajów, policjanci i telefonistki wyrażali niezadowolenie ze swoich zarobków w obliczu rosnącej inflacji. Przemysłowcy i właściciele przedsiębiorstw natomiast starali się utrzymać płace na jak najniższym poziomie. Zaczęto tworzyć związki zawodowe. Powstała organizacja pod nazwą The International Workers of the World (czyli One Big Union). Wielu osobom związki kojarzyły się jednak z anarchistami, socjalistami i rzecznikami zwiększenia wpływów zagranicznych w USA.
Nowi bolszewiccy przywódcy Rosji nawoływali do ogólnoświatowej rewolucji proletariackiej. Liczni obywatele traktowali związki zawodowe ludzi pracy na równi z komunistami i próbą rewolucyjnego obalenia ustroju. W tej sytuacji Prokurator Generalny A. Mitchell Palmer zarządził nalot na biura kilku socjalistycznych i komunistycznych organizacji, aresztując ich przywódców i deportując wielu do Rosji. Tym samym każdy, kto pochodził z tego kraju był od razu uważany za rewolucjonistę, przestępcę, czy komunistę.
Na pierwsze lata dekady przypadły liczne strajki, demonstracje, a nawet morderstwa. Anarchiści wysyłali pocztą bomby, a gangi "patriotów" zawzięcie atakowały uczestników pierwszomajowych pochodów. W 1920 roku, za kradzież opancerzonego samochodu i zabójstwo pilnujących go strażników, aresztowano robotników włoskiego pochodzenia – Sacco i Vanzettiego.
Ku-Klux-Klan, prohibicja i gangsterstwoOrganizacja rasistowska zwana Ku-Klux-Klanem, utworzona została w miejscowości Pulaski w Stanach Zjednoczonych po wojnie secesyjnej. Początkowo niosła pomoc wdowom i sierotom po zabitych żołnierzach Konfederacji. Jej członkowie zakładali białe ubrania, symbolizujące dusze poległych Konfederatów, choć zdaniem innych szata i kaptur mają nawiązywać do strojów wykorzystywanych w trakcie hiszpańskich Pastas i procesji. Z czasem KKK przekształcił się w organizację rasistowską, głoszącą wyższość białego człowieka, zwłaszcza anglojęzycznego protestanta. Metodami terrorystycznymi zwalczał czarnoskórych, a także przychylnych im białych ludzi. KKK w praktyce był organizacją nietykalną, więc jego ofiary nie miały się do kogo zwrócić o pomoc. W styczniu 1869 roku został formalnie rozwiązany przez jego przywódcę, generała konfederatów Nathana Bedforda Forresta.
W latach 1871-1872 Kongres Stanów przyjął tzw. Force Acts i KuKlax Act, ustawy zakazujące przebieranie się lub spiskowania przeciwko prawom obywatelskim. Ostatecznie Rząd Federalny przeprowadził masową akcję przeciwko KKK, co ostatecznie doprowadziło do zaniku KKK. Kiedy prezydent Rutherford Hayes zakończył Rekonstrukcję w 1876 zakończył istnienie KKK.
Ku Klux Klan narodził się ponownie 8 lutego 1915 roku w Atlancie (stan Georgia). Założył go wędrowny kramarz, kaznodzieja i fanatyk William Joseph Simmons. Hasłami były: "hegemonia białych", "prawdziwy patriotyzm", "czysty amerykanizm" i tym podobne. Jego siłą i głównym napędem była nostalgia za "południowym" trybem życia, a wreszcie reakcja na rosnącą falę imigracji oraz dyskryminacja religijna w stosunku do żydów, katolików i innych. Nowy klan przyjął ceremoniały i tytuły pierwszego: terytorium Stanów było Niewidzialnym Cesarstwem Ku Klux Klanu, z Wielkim Magiem na czele. Każdy stan był królestwem z Wielkim Tytanem na czele. Dalej szli Wielcy Olbrzymi, Wielcy Cyklopi.
Członkowie Ku-Klux-Klanu stworzyli sekretny język klanquaqe, dzięki któremu mogli porozumiewać się między sobą, chroniąc się przed osobami z zewnątrz. Hasło pytające o członkostwo w bractwie brzmiało "ayak" (Are you a Klansman?) co można tłumaczyć jako "Czy jesteś członkiem Klanu?", a odpowiedź twierdząca "akia" (A Klansman I am.) "Jestem członkiem Klanu".
Poprzebierani w białe szaty członkowie KKK, ukrywając swoją tożsamość pod wysokimi szpiczastymi czapkami, poniżali wszystkich oprócz tych "białych", oskarżając ich o morderstwa, gwałty, napady i wszelkie inne zbrodnie. Rasizm był na porządku dziennym.
W latach dwudziestych, na skutek bezprecedensowego posunięcia władz, cały kraj zaczął "wysychać", mówiąc kolokwialnie. Wykorzystując prawo wojenne, wprowadzono 18. poprawkę do konstytucji (pierwszą, która ograniczała swobody obywatelskie), zabraniającą picia alkoholu. Kongres nie przeciwstawił się powyższym restrykcjom, mimo, że referenda przeprowadzone w takich miejscach jak Chicago wykazywały sprzeciw społeczeństwa wobec zakazu, czasem nawet przewagą trzy do jednego. Niebawem jednak poprawka została ratyfikowana przez dwie trzecie Stanów. Ustawa Volstead Act uchwalona latem 1919 roku zapewniła narzędzie do walki z prohibicją, zezwalając na aresztowanie i prześladowanie naruszających prawo.
Formalne zakazy nie mogły jednak odnieść większego skutku, jeśli ludzie nadal pragnęli kosztować alkoholu. Niemożliwością było ustrzec tysiące kilometrów granic USA. Alkohol był przemycany z Kanady, Karaibów i Meksyku, zaś nielegalne destylarnie powstawały w całym kraju. W większości dużych miast, szczególnie na północy i wschodzie, niewiele robiono, by kontrolować jego napływ. Przeważająca część władz i policji wolała ignorować czy nawet aktywnie uczestniczyć w nielegalnej produkcji i dystrybucji alkoholu. Rzekomo tajne bary, w których klienci mogli się napić, były często całkiem dobrze znane. W Nowym Jorku najsłynniejszym takim miejscem był bez wątpienia "Jack and Charlie's", leżący na rogu 21. Zachodniej i 52. ulicy.
OdzieŻ Lat DwudziestychChociaż istniało wiele dziwactw związanych z ubiorem, od płaszczy z szopa poczynając, kończąc zaś na spodniach z dzwonowatymi nogawkami, jakie nosiły podlotki, to większość Ameryki ubierała się bardziej konserwatywnie. Podczas pracy czy spotkań w interesach nie było miejsca na "słoniowate" spodnie z siedemdziesięciocentymetrowymi mankietami. Takie stroje pasowały młodym.
Przestrzeganie pewnych norm nadal było widoczne, choć już nie w takim stopniu jak dotychczas. Zarówno mężczyźni jak i kobiety zakładali kapelusze i rękawiczki wychodząc do kościoła czy po zakupy, noszono płócienne chusteczki, koszule krochmalono i prasowano. Tylko robotnicy i kowboje chodzili w drelichowych dżinsach. Wszyscy dobrze wychowani znali zasady należytego ubierania się. W miarę jak rosła zamożność klasy średniej, coraz trudniej było rozróżnić po stroju, kto jest kim.
Największe zmiany w modzie męskiej nastąpiły na przełomie wieków, gdy współczesny garnitur stał się strojem pracującego dżentelmena. Odpowiednio ubrany mężczyzna zakłada teraz garnitur, białą koszulę, krawat, ciemne buty i skarpetki. Spodnie nosi na szelkach, a końce kołnierzyka przypina szpilkami do koszuli. Na spacerach podpiera się laską, acz nie zawsze – im człowiek starszy, tym częściej sięga po laskę. Zawsze nosi kapelusz i rękawiczki. Wieczorami można ubrać się już mniej formalnie i założyć strój prywatny – chodzono w smokingu, nie wykrochmalonej koszuli przepasanej szarfą lub bawełnianym, pikowanym serdaku. Strojem formalnym był frak, koszula i kamizelka. Spory wpływ na modę wywiera także sport. Męskie ubrania są luźniejsze, ułatwiają poruszanie się, zegarki na łańcuszku zastępują zegarki na rękę, a krótkie włosy i gładko ogolona twarz staje się regułą. Nawet małe wąsiki zwracają uwagę; zarost staje się tym samym domeną osób z marginesu.
Poważne zmiany były również w modzie kobiecej. Biustonosze zastąpiły gorsety, a modna stała się naturalna sylwetka. Długie kostiumy z krótkimi spódnicami i jeszcze krótsza fryzura stanowią poważny kontrast z fasonem z poprzednich dekad, według którego niewiasta musiała być wyprostowana, ściśle opięta w talii, mieć wysoko upięte długie włosy, sztywny kołnierzyk i suknię do ziemi. Współczesna kobieta porusza się zbyt szybko, by ubranie krępowało ruchy. Niejako odpowiada za to Wielka Wojna, w czasie której wiele kobiet musiało pracować na miejscach mężczyzn – długie włosy mogły wkręcić się w maszyny, a obszerne rękawy i gorsety były niewygodne i utrudniały pracę.
W ciągu dekady obowiązują suknie następującej długości: najpierw poniżej kolan, potem do kostek, następnie z powrotem poniżej kolan.
Autor tekstu: Mort, na podstawie Zew Cthulhu, Podręcznik Badacza Tajemnic.
Klasy Społeczne, Dochody i Koszty
#5Klasy SpoŁeczne, Dochody i Koszty
DochodyMówiąc o dochodach Amerykanów w latach dwudziestych, należy najpierw wspomnieć, że wartość dolara w tamtym okresie była ponad trzynaście razy wyższa niż w czasach współczesnych. Oznacza to, że siła nabywcza $1 w 1920 jest równa $13.37 sto lat później. Dokładne kalkulacje można przeprowadzić tutaj, celem lepszego zobrazowania kosztów życia itp.
Dochody roczne dla poszczególnych klas społecznych:
- Ubóstwo: 0-250 dolarów rocznie
- Dochody klasy niższej oraz dolnych warstw klasy niższej: 251-500 dolarów rocznie
- Dochody górnych warstw klasy niższej: 501-1500 dolarów rocznie
- Dochody dolnych warstw klasy średniej: 1501-2500 dolarów rocznie
- Dochody klasy średniej: 2501-6000 dolarów rocznie
- Dochody górnych warstw klasy średniej: 6001-25000 dolarów rocznie
- Dochody klasy wyższej oraz bogactwo: 25000-powyżej 75000 rocznie
Klasy SpoŁeczne
Przykłady klas społecznych w zawodach:
- BIZNES
- Akwizytor – dochody dolnych warstw klasy średniej – górnych warstw klasy średniej
Członek władz/Dyrektor/Kierownik/Naczelnik – górne warstwy klasy średniej - bogactwo
Fryzjer – górne warstwy klasy niższej – dolne klasy średniej
Księgowy – górne warstwy klasy niższej – dolne klasy średniej
Makler giełdowy – górne warstwy klasy średniej - bogactwo
Sekretarka/Sekretarz – górne warstwy klasy niższej – dolne klasy średniej
Telefonista – górne warstwy klasy niższej – dolne klasy średniej
Urzędnik – górne warstwy klasy niższej – dolne klasy średniej
Wędrowny sprzedawca – górne warstwy klasy niższej – dolne klasy średniej
Właściciel małej firmy – dolne warstwy klasy średniej – górne warstwy klasy średniej
Właściciel sklepu – dolne warstwy klasy średniej – górne warstwy klasy średniej - DUCHOWIEŃSTWO
- Kaznodzieja – górne warstwy klasy niższej – dolne klasy średniej
Ksiądz – górne warstwy klasy niższej – dolne klasy średniej
Misjonarz - ubóstwo
Pastor – górne warstwy klasy niższej – dolne klasy średniej
Rabin – górne warstwy klasy niższej – dolne klasy średniej - DZIENNIKARSTWO
- Fotoreporter – dolne warstwy klasy średniej – górne warstwy klasy średniej
Korespondent zagraniczny – dolne warstwy klasy średniej – górne warstwy klasy średniej
Prezenter radiowy – dolne warstwy klasy średniej – górne warstwy klasy średniej
Redaktor pisma – dolne warstwy klasy średniej – górne warstwy klasy średniej
Redaktor rubryki – górne warstwy klasy niższej – dolne klasy średniej
Redaktor tekstu – górne warstwy klasy niższej – dolne klasy średniej
Reporter – górne warstwy klasy niższej – dolne klasy średniej - POLITYKA
- Ambasador – górne warstwy klasy średniej - bogactwo
Radny – górne warstwy klasy niższej – dolne klasy średniej - PRACA POZA MIASTEM
- Drwal – górne warstwy klasy niższej
Farmer – górne warstwy klasy niższej – dolne klasy średniej
Górnik– górne warstwy klasy niższej
Kowboj/Pracownik rancza – górne warstwy klasy niższej – dolne klasy średniej - PRACA W MIEŚCIE
- Barman – górne warstwy klasy niższej – dolne klasy średniej
Kelner/Kelnerka – górne warstwy klasy niższej – dolne klasy średniej
Kierowca autobusu/motorniczy – dolne warstwy klasy średniej
Mechanik – dolne klasy średniej
Robotnik – górne warstwy klasy niższej
Taksówkarz – górne warstwy klasy niższej – dolne klasy średniej - PROFESJE MEDYCZNE
- Chirurg – dolne warstwy klasy średniej – górne warstwy klasy średniej
Chirurg specjalistyczny – górne warstwy klasy średniej
Chirurg medycy sądowej – dolne warstwy klasy średniej
Dentysta – dolne warstwy klasy średniej
Farmaceuta – dolne warstwy klasy średniej
Lekarz – dolne warstwy klasy średniej – górne warstwy klasy średniej
Pielęgniarka/Pielęgniarz – dolne warstwy klasy średniej
Psycholog – dolne warstwy klasy średniej – górne warstwy klasy średniej
Psychiatra – dolne warstwy klasy średniej – górne warstwy klasy średniej
Sanitariusz/Sanitariuszka – dolne warstwy klasy średniej
Strażak – dolne warstwy klasy średniej
Technik medyczny – dolne warstwy klasy średniej - PROFESJE PRAWNICZE
- Adwokat – dolne warstwy klasy średniej – górne warstwy klasy średniej
Prawnik – górne warstwy klasy średniej
Prokurator – górne warstwy klasy średniej
Sędzia – górne warstwy klasy średniej - bogactwo - PRZEDSTAWICIELE PRAWA
- Agent federalny – dolne warstwy klasy średniej – górne warstwy klasy średniej
Detektyw policyjny – dolne warstwy klasy średniej
Detektyw prywatny – górne warstwy klasy niższej
Łowca nagród – dolne warstwy klasy średniej
Policjant – dolne warstwy klasy średniej
Szeryf – górne warstwy klasy niższej – dolne klasy średniej
Technik kryminalistyczny – dolne warstwy klasy średniej - PRZESTĘPCY
- Bukmacher – dolne warstwy klasy średniej – górne klasy wyższej
Chuligan – ubóstwo
Fałszerz – górne warstwy klasy niższej – dolne klasy średniej
Gangster – dolne warstwy klasy średniej – bogactwo
Hazardzista – dolne warstwy klasy niższej – górne klasy średniej
Kieszonkowiec – dolne klasy niższej
Lichwiarz – górne warstwy klasy średniej
Morderca – dolne warstwy klasy niższej – górne klasy średniej
Oszust - – górne warstwy klasy niższej – dolne klasy średniej
Paser – dolne warstwy klasy średniej
Płatny zabójca – górne warstwy klasy niższej – górne klasy średniej
Prostytutka – dolne warstwy klasy niższej – górne klasy średniej
Przemytnik – dolne warstwy klasy średniej – górne klasy średniej
Włamywacz – dolne warstwy klasy niższej – górne klasy średniej
Złodziej – dolne warstwy klasy niższej – górne klasy średniej - SPORT
- Akrobata – dolne warstwy klasy niższej – górne klasy średniej
Bokser – dolne warstwy klasy średniej – górne klasy średniej
Bejsbolista – górne warstwy klasy średniej
Futbolista – dolne warstwy klasy niższej – górne klasy średniej
Golfista – dolne warstwy klasy niższej – górne klasy średniej
Koszykarz – dolne warstwy klasy niższej – górne klasy średniej
Lekkoatleta - ubóstwo
Pływak – dolne warstwy klasy niższej – górne klasy średniej
Tenisista – dolne warstwy klasy niższej – górne klasy średniej
Trener – górne warstwy klasy średniej
Zapaśnik – dolne warstwy klasy średniej – górne klasy średniej - ŚMIAŁKOWIE I POSZUKIWACZE PRZYGÓD
- Alpinista – górne warstwy klasy średniej
Badacz – dolne warstwy klasy średniej
Kapitan łodzi – dolne warstwy klasy średniej
Kierowca wyścigowy – dolne warstwy klasy niższej – górne klasy średniej
Pilot – dolne warstwy klasy niższej – górne klasy średniej
Poszukiwacz – ubóstwo – dolne warstwy klasy niższej
Tropiciel/myśliwy – dolne warstwy klasy średniej – górne klasy średniej - WOJSKO
- Marynarz – górne warstwy klasy niższej
Najemnik – dolne warstwy klasy średniej
Oficer wojskowy – górne warstwy klasy niższej – dolne klasy średniej
Żołnierz – górne warstwy klasy niższej
Żołnierz piechoty morskiej – górne warstwy klasy średniej - ZAWODY ARTYSTYCZNE
- Aktor/Aktorka – górne warstwy klasy niższej – dolne klasy średniej
Antykwariusz – dolne warstwy klasy niższej – dolne klasy średniej
Architekt – dolne warstwy klasy średniej – górne klasy średniej
Artysta – dolne warstwy klasy średniej
Członek ekipy filmowej – dolne warstwy klasy średniej
Fotograf – dolne warstwy klasy średniej – górne klasy średniej
Handlarz sztuką – dolne warstwy klasy niższej – dolne klasy średniej
Kaskader – górne warstwy klasy niższej
Kompozytor – dolne warstwy klasy średniej
Kustosz muzeum – górne warstwy klasy średniej
Malarz – dolne warstwy klasy średniej
Muzyk – dolne warstwy klasy niższej – górne klasy średniej
Pisarz – dolne warstwy klasy średniej
Piosenkarka/Piosenkarz – górne warstwy klasy niższej – dolne klasy średniej
Producent – dolne warstwy klasy średniej
Projektant – dolne warstwy klasy niższej – górne klasy średniej
Rzeźbiarz – dolne warstwy klasy średniej
Tancerka/Tancerz – dolne warstwy klasy niższej – dolne klasy średniej - ZAWODY NAUKOWE
- Badacz terenu – dolne warstwy klasy średniej
Bibliotekarz – dolne warstwy klasy niższej – górne klasy niższej
Nauczyciel – dolne warstwy klasy niższej – górne klasy niższej
Naukowiec – dolne warstwy klasy średniej – górne klasy średniej
Profesor – dolne warstwy klasy średniej – górne klasy średniej
Student/Studentka – ubóstwo – dolne warstwy klasy niższej
Stażysta/Stażystka – ubóstwo – dolne warstwy klasy niższej
KosztyPrzybliżone koszty produktów takich jak żywność i ubrania, nieruchomości, wynajem, środki transportu, broń itp. w latach dwudziestych przedstawiamy poniżej. Rozpiska jest w języku angielskim.
Autor zestawienia klas społecznych: Mort, na podstawie Zew Cthulhu, Podręcznik Badacza Tajemnic.
Źródło kosztów: Podręcznik Call of Cthulhu 7th Ed.