Kto by się spodziewał, że David stanie się taki towarzyski. Na jego szczęście, w mieście byli nieumarli, z którymi mógł znaleźć nie tylko wspólny język, ale nawet i wspólne cele. Te noce, z dala od komputera, od nauki i swoich interesów, nie były więc zmarnowane, wszakże budowanie sojuszy i sieci kontaktów było istotne dla Spokrewnionego.
Trzeba było jednak wrócić do swoich spraw, do tematu apartamentu, a także roboty, z jaką borykał się kumpel Adamsa, którego postanowił wciągnąć w swoje plany na budowę serwerowni. Nie sposób było oczekiwać, że Zachary będzie w stanie w pełni skupić się na ich wspólnych planach tak długo, jak wisiał nad nim jego pracodawca, podczas gdy ten z trudnościami próbował zrealizować swoje zadanie.
Rozmowa z właścicielką apartamentu przebiegła tym razem dość sprawnie, jako iż jej humor był o wiele bardziej pozytywny, przez co była bardziej ugodowa. Kulminacją rozmowy było określenie terminu na podpisanie papierów, przy czym nie musieli być obecni obaj nieumarli. W zupełności wystarczyło zaświadczenie przez cienkokrwistego wziętą przez niego odpowiedzialność za jego współlokatora.
Te papiery zdawały się być wszystkim, co dzieliło Adamsa od oficjalnego wynajęcia apartamentu i rozpoczęcia realizacji planu budowy serwerowni. To drugie niewątpliwie okaże się niemałym wyzwaniem. Trzeba było przecież kupić sprzęt, wszystko podłączyć, skonfigurować i tak dalej. Zapewne okaże się to mniej mozolną robotą we dwójkę, ale co jeśli na przeszkodzie stanie brak auta? Bo czymś trzeba było to wszystko zwieść.
Było dużo rzeczy, o których trzeba było pomyśleć. Były to jednak zmartwienia na inną noc. Trzeba było wpierw przygotować fundamenty pod dalsze prace, a na to była szansa już następnego wieczora, bo to wtedy Susan Palmer była dostępna. Jedyne, co wampir musiał mieć wtedy ze sobą, to sumę pieniędzy składającą się na kaucję.

Jakkolwiek w porządku gościem Dorsey mógł się wydawać, tak branie odpowiedzialności za niego, czy kogokolwiek innego, mogło być cokolwiek nierozważne, a David do głupich nie należał. Zostawił furtkę otwartą dla ich obojga. Oczywiście kobieta zgodziła się i poinformowała, że wyśle umowę po tej rozmowie.
Po wykonaniu telefonu, Parias włączył muzykę i skontaktował się ze swoim znajomym drogą elektroniczną. W dość szybkim tempie otrzymał od niego odpowiedź.

---

> Siema > Muszę jeszcze ogarnąć jedną robotę i będę wolny. > Przyjdź tak za dwie godziny, ok? > █

---

Noc była jeszcze długa. Dawało to Davidowi dość swobody i czasu, by dowiedzieć się co nieco na temat roboty, którą miał wkrótce się zająć wraz z okularnikiem.

---

> W skrócie, sprawa wygląda tak: > Muszę wbić się na serwer jakiegoś korpo > Znaleźć i pobrać stamtąd konkretne pliki. > Problem w tym, że mają dobre zabezpieczenia, ale to nie wszystko. > Ktoś po tamtej stronie monitoruje serwery > A przez to nie mam dość czasu żeby po cichu wbić, znaleźć pliki i zniknąć > Już dwa razy mnie prawie ich typ namierzył. > Potrzebuję kogoś, kto odwróci jego uwagę > W tym czasie ja mógłbym znaleźć te pliki i pobrać bez zwracania uwagi. > █

---

Każdy firewall i zabezpieczenia mogły w końcu paść, ale jeśli za sterami siedział chociaż jeden ogarnięty admin lub haker, sprawa się komplikowała. Jednak tam gdzie jeden nieumarły haker poległ, tam dwójka miała szansę odnieść sukces.

---

> Spoko, moment > [odebrano plik: picklejar.zip] > █

---

Paczka odebrana od Zacka zawierała pliki z informacjami o adresie IP, protokołach zabezpieczeń i ich warstwach, a także logi połączeń i prób hakowania przez Dorseya. Mur zabezpieczeń był nawet imponujący i na pewno nie była to robota amatora. Parias był w stanie przebić się przez większość, ale za każdym razem ktoś po drugiej stronie wykrywał włamanie i agresywnie szukał śladów hakera, dwukrotnie prawie znajdując jego lokację.
Wszystko wskazywało na to, że osoba odpowiedzialna za zabezpieczenia znała się na swojej robocie i to właśnie ona była najbardziej problematycznym elementem. Niestety, oznaczało to również tyle, że istniało wysokie ryzyko bycia namierzonym, nawet będąc dobrze przygotowanym do roboty.

Mając jakiś ogólny pogląd na sprawę od strony technicznej, Adams wiedział, że robota mimo, że trudna, to technicznie jest do wykonania. Wszystkie dane, jakie miał przed oczami go w tym upewniały. Jednak bezklanowiec potrzebował więcej. Chciał wiedzieć więcej na temat celu, na temat samej firmy, do której serwerów miał się włamywać.
Zaczął więc szperać i szukać informacji o tej firmie, która było celem pracodawcy Zacka. W tym miejscu zaczęły się schody. Szukanie przez adres IP się nie powiodło. Same ślepe zaułki i przekierowania, które do niczego Davida nie doprowadziły. Zupełnie jakby ktoś celowo utrudnił znalezienie tych informacji.
Zastanawiając się, wampir mógł zdać sobie sprawę, że chyba nawet sam Dorsey nie wiedział dokładnie na co się porywa, skoro wspomniał tylko o “jakimś korpo”. Skąd więc miał dokładny adres? Od swojego pracodawcy? Jeśli tak, to skąd on go miał? Coraz więcej pytań, a brakowało odpowiedzi.
Póki co jednak, trzeba było ogarnąć kwestię mieszkania. Spokrewniony ruszył do Zacharego i zadbał o to, by ten złożył swój podpis na papierze i przekazał mu swoją połowę wpłaty na kaucję. Gdy już to miał załatwione, udał się po swoje pieniądze i, mając gotowe fundusze i dokumenty, mógł zamknąć sprawę i dostać klucze do mieszkania.

Analizując sytuację, układając sobie w głowie wszystko, czego potrzebował, by zorganizować serwerownię, nieumarły doszedł do wniosku, że najlepiej będzie skontaktować się z Charlesem Robertsonem. Był on najlepszą opcją jeśli chodziło o kupno elektroniki po niskich cenach. Właściwie rzecz biorąc, to był pewnikiem, choć i równie pewne były też uszkodzenia, które trzeba było samodzielnie naprawiać.
Po wysłaniu treściwego maila, w którym zawarł wszystkie szczegóły, mające pomóc Charlesowi później zrealizować zamówienie chłopaka, postanowił ponownie zaczepić Dorseya. Perspektywa hakowania nieznanego celu mogła być trochę niepokojąca. Babranie w obcej sieci po omacku było dla Adamsa raczej niekomfortowe, więc wolał się dopytać okularnika, czy wie coś więcej.

---

> Eee > Szczerze to miałem ten sam problem. > Ale gość płaci na tyle dobrze, że się tym nie przejmowałem > Zwłaszcza że wiesz, lubię wyzwania > Powiedział tylko, że to jakaś duża korporacja gromadząca informacje. > Mnie to wystarczyło. Tyle że no bez pomocy się nie obejdzie. > Ale jak coś, to wypłatą za robotę się podzielimy. > █

---